Η ποίηση είναι εκείνο το κομμάτι του εαυτού μας που δεν κοιμάται ποτέ, έχει πει ο Γιώργος Σαραντάρης, και θεωρώ ότι είναι ο πιο ουσιώδης ορισμός και προσδιορισμός απ’ όσους έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Ποιος μπορεί εξάλλου να αρνηθεί ότι υπάρχει μέσα του αυτό το «κάτι», ακόμα και σε ένα δυσδιάκριτο βάθος ή σε μια άδηλη μορφή, που μένει πάντα ξάγρυπνο κι επαν-ίσταται. Που δεν εφησυχάζει, δεν υποκύπτει, ακόμα κι…